18.1 C
Ibiza Town

Column Aviola: gesprek met de imker

Moet lezen

gesprek-met-imkerCOLUMN – Aviola schrijft, onregelmatig en soms ook weer regelmatig stukjes voor Ibizavandaag. Om die reden verschijnt er regelmatig, of soms ook onregelmatig een hersenspinsel van haar op onze website. De introductie van de persoon achter deze verhalen staat HIER. Vandaag een mooi gesprek met de beroemdste imker van Ibiza.

‘Gracias guapa’ was de sms die ik kreeg op mijn enthousiaste reactie, nadat ik het positieve bericht over hem had gelezen in de Diario de Ibiza. Maanden geleden sprak ik met de imker Martin Candioti. Geboren en getogen in een van de betere wijken van Buenos Aires. Hij vertelde mij opgetogen over de heerlijke zomers bij zijn grootouders op de pampa’s. En dat hij zo genoot van het buitenleven en het natuurschoon in Argentinië. Eenmaal volwassen, vertrok  Martin- vanwege de militaire junta’s en autoritaire regering – eind jaren tachtig naar Madrid, waar hij een sportopleiding volgde. Daarna kwam hij op Ibiza terecht, waar hij genoot van de ongedwongen hippie sfeer en met een Chileense trouwde. Martin ging aan de slag als tennisleraar. “Dat was een hele mooie periode in mijn leven.” Maar er volgde een scheiding en tijdens die fase koos hij voor de rust en de natuurlijke omgeving van San Lorenzo. Hij ging tuinieren bij een boer en gaf deze het advies om zijn bijenkasten te moderniseren en op die manier ontstond zijn passie: bijen.

Martin Candioti, werd  in mei 2011, opgepakt door de politie, als zijnde de aanstichter van de grootste bosbrand ooit op Ibiza: de brand van San Juan. Volgens de politie, was de oorzaak van de brand de imkerpijp of beroker die hij had gebruikt. Maar volgens Martin kwamen er geen vonken uit de beroker die hij had gevuld met verse takjes rozemarijn (wat voor ‘koude rook’ zorgt, zodat de bijen niet boos worden). Martin: “Ik kreeg een black-out toen ik werd opgepakt. Ik kon het niet geloven. Toen ik mee werd genomen naar het politiebureau vlogen de blusvliegtuigen af en aan en ik kon niets doen, vreselijk!” Zijn stem trilt: “Ik weet nog dat er die middag een helikopter kwam aanvliegen om de bosbrand te blussen. Maar hij vloog veel te laag, waardoor het vuur zich met een gigantische snelheid verspreidde. Ik riep: ‘Waar is die man in godsnaam mee bezig! Hij speelt met zijn eigen leven! Het vuur gaat nu alle kanten op!’ Ik vond het verschrikkelijk om te zien. Op mijn vraag of bosbranden ook voordelen bieden voor de natuur reageerde hij fel: “Nee! Pijnbomen groeien redelijk snel, maar de andere planten en boomsoorten niet. En dat is precies wat mijn bijen nodig hebben!”

Martin heeft een jaar vastgezeten. Tijdens die periode besefte het personeel zich dat hij zich niet echt bij de medegevangenen kon aansluiten en ze boden hem een vaste werkplek in de bibliotheek aan. Martin was (en is) een groot liefhebber van literatuur en talen. Hij begon boeken te archiveren, gaf de medegevangenen Engelse en Spaanse les en schreef voor de gevangeniskrant. Geleidelijk aan kreeg hij er een nieuwe ‘functie’ bij. Martin: “De nieuwkomers worden eerst een aantal dagen geobserveerd door, onder andere, een psycholoog en een arts om te kijken naar welke gevangenis zij het beste kunnen worden overgeplaatst. Ik ondersteunde hen door met deze mannen te praten.”

Het hele dorp San Juan werd destijds geëvacueerd. Wat resulteerde in een saamhorigheid die alleen ontstaat in dat soort situaties. Martin: “Mijn vrienden en de inwoners van San Juan hebben mij gered. Elke zondag stond er een rij bij de gevangenis voor mij! Dankzij hun steun ben ik eerder vrij gekomen. Ibiza heeft mij altijd beschermd en veel gegeven. Hier heb ik het contact met de natuur hervonden en doe ik wat ik fijn vind. Dat jaar in de gevangenis was uiteindelijk heel leerzaam voor mij.”

Als ik een paar maanden na het sms’je met hem telefoneer, klinkt hij zwak en blijkt  hij voor chemotherapie naar Palma te moeten vertrekken. Maar hij had nog een rechtszaak te gaan. “Ik heb liever niet dat je hier iets over zegt. Dit mag de procedure niet beïnvloeden!” Martin Candioti is inmiddels vrijgesproken… “Gracias a ti, guapo.”

Opmerking van de redactie: Aviola heeft geen Facebook account (ja, ze bestaan echt nog!). En hoewel we verwoede pogingen doen om haar over te halen er toch één te openen, is dat op dit moment nog niet van kracht. Mocht je dus willen reageren op een manier dat Aviola het ook kan lezen, reageer dan gewoon onder dit artikel en niet via een Facebook opmerking. Gracias, ook namens Aviola.

Meer artikelen

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Laatste Artikel